„Nastał już czas, aby pójść dalej”. Wywiad z Ondřejem Mannem (Projekt Reconquista)

Cześć! Ahoj! Pozdrowienia z Polski! Po pierwsze – dziękuję, że zgodziłeś się odpowiedzieć na nasze pytania.

1. Chciałbym zacząć od pytania na temat projektu Reconquista:
https://www.reconquista.sk/. Jaka jest właściwie oficjalna nazwa tego projektu: „Reconquista” czy „Reconquista Slovakia”? Stanowicie metapolityczny projekt, którego celem jest stworzenie nowej kultury dla nowej Europy i jesteście przedstawicielami idei Trzeciej Drogi. Czy mógłbyś powiedzieć coś więcej na ten temat? Jeśli właśnie takie są wasze główne cele, jakimi środkami pragniecie je osiągnąć?

OM: Oficjalna nazwa projektu to Reconquista. Wiemy, że istnieją projekty o tej samej nazwie w całej Europie, ale nie mamy z nimi nic wspólnego. Na przykład na Ukrainie istnieje grupa Reconquista związana z aktywistką Oleną Semenyaką. Opisałeś nad dość dokładnie. Zaczęliśmy naszą działalność przede wszystkim dlatego, że rozwiązania proponowane przez Starą Prawicę okazały się nieskuteczne i niewykonalne. Po prostu nastał już czas, aby pójść dalej i szukać nowych rozwiązań. Piszemy o tym, o czym mainstream milczy albo świadomie kłamie. Przeprowadzamy także wywiady, których nie można by opublikować w żadnym innym czasopiśmie. Na przykład przeprowadziłem wywiad z Petrem Stančíkiem, zdobywcą najważniejszej czeskiej nagrody literackiej „Magnesia Litera” czy z dr Zuzaną Adamson, wydawcą patriotycznym i tłumaczką Obozu świętych Jeana Raspaila, a nawet z twórcą słowackiego zespołu punkowego Peterem Scherederem Koňýk em (bardzo pomocnym i radosnym człowiekiem). Nie unikamy też najważniejszych polityków (jak Milan Uhrík), czy podziemnych artystów oraz twórców, dla których czynnik tożsamości jest istotny.


Chcemy osiągnąć swoje cele poprzez metapolitykę. Scena patriotyczna na Słowacji od lat 1990-tych rozwijała się jedynie indywidualnie, nie było regularnie ukazującego się „naszego” czasopisma. Na Słowacji Reconquista jest pionierem Nowej Prawicy – nikt przedtem o niej nie pisał. W praktyce chcielibyśmy osiągnąć nasz cel poprzez wydawanie czasopisma, kultywowanie sceny patriotycznej, wpływanie na patriotycznych polityków, pojawianie się w mediach – np. poprzez platformę Kulturblog (https://kulturblog.sk/) i poprzez profesorów, którzy piszą do naszego czasopisma. Wkrótce rozpoczniemy nowe inicjatywy, które wykraczają poza nasze dotychczasowe działania.

2. Najważniejszym obszarem działalności projektu Reconquista jest wydawanie wysokiej jakości czasopisma o tej samej nazwie. Jaki jest główny obszar tematyczny tego magazynu? Do jakich czytelników chcielibyście dotrzeć? Czy organizujecie również wydarzenia w realnym świecie?

OM: Piszemy o wielu różnych tematach, nasze czasopismo jest bardzo heterodoksyjne w tym zakresie. Jesteśmy tolerancyjni religijnie, mamy chrześcijan, pogan i ateistów w naszej redakcji. Jednoczy nas nasza miłość do czeskiej i słowackiej tożsamości. Częstymi tematami w czasopiśmie są historia, literatura współczesna, bieżące wydarzenia, wywiady z różnymi osobistościami, przekłady autorów Nowej Prawicy. Jak już wspominałem, chcemy przede wszystkim dotrzeć do już przekonanych patriotycznych odbiorców, aby umożliwić im rozwój i pokazać im inne perspektywy. Organizujemy wycieczki patriotyczne pod sztandarem naszego własnego klubu turystycznego Argonauta (http://argonaut.sk/) – wycieczki odbywają się regularnie. Dzięki nim możemy poznać naturalne piękno naszej ojczyzny czy historyczne zabytki. Co więcej, nasi czytelnicy mogą się spotkać osobiście.


3. Które z wywiadów czy esejów dotychczas opublikowanych w magazynie „Reconquista” uważasz za najważniejsze?

OM: Wydaje mi się, że każdy z naszych autorów widzi to inaczej. Ale osobiście, bardzo podobał mi się długi wywiad z Georgem Burdim w specjalnym muzycznym wydaniu „Reconuisty” – znalazły się tam wywiady z wspomnianym Burdim, zespołami Bronson, Reborn, Palec, wokalistą Bruno ze starego czeskiego zespołu RAC Excalibur itd. Także specjalny numer poświęcony Międzymorzu – tutaj omawialiśmy to zjawisko geopolityczne z różnych stron. Ale pewnie znaleźlibyśmy o wiele więcej. Na przykład numer poświęcony Guillaumowi Faye’owi, czy H.P. Lovecraftowi, wywiad z Ivanem Sebestą z wydawnictwa Sol Noctis, czy 5-częściowy cykl mojego autorstwa poświęcony współczesnej czeskiej i słowackiej poezji patriotycznej: „Poezja ziemi i podziemia”. W przestrzeni internetowej dwuczęściowy wywiad z politykiem Milanem Uhrikiem spotkał się z największym odzewem, a w drukowanej wersji magazynu czytelnicy najbardziej interesowali się wywiadami ze znanymi muzykami czy sportowcami.


4. Jakie są najważniejsze plany Reconquisty na przyszłość? Czy planujecie również wydawać książki? Co chcielibyście teraz osiągnąć?

OM: Chcemy wciąż prowadzić klub turystyczny, zaprojektować nowe koszulki i bluzy Reconquisty, wciąż wydawać czasopismo i doprowadzić je do profesjonalnego poziomu. Sam jestem tłumaczem i tłumaczę książki, więc w logiczne jest, że chciałbym je wydawać, ale nie będzie to pod szyldem Reconquisty. Moje przekłady zostaną wydane przez już istniejące wydawnictwa. Reconquista nie ma w planach wydawania książek.


5. Chciałbym teraz zadać kilka pytań na temat Ciebie. Jeśli dobrze rozumiem, jesteś Czechem, ale jesteś zaangażowany w słowacki projekt. Czy możesz coś nam powiedzieć o ogólnych relacjach pomiędzy Czechami a Słowakami i pomiędzy kręgami nacjonalistycznymi w obu tych krajach? Wiem, że jesteś również zaangażowany w czeski magazyn internetowy Delsky Potapec. Czy możesz opowiedzieć coś więcej o tej inicjatywie? Czy jesteś jeszcze zaangażowany w jakieś inne projekty?

OM: Moja rodzina pochodzi ze Słowacji, dokładniej z Orawy, ale byli biedni i przeprowadzili się do Ostrawy w poszukiwaniu pracy. Osobiście mam dobre relacje ze Słowacją, zarówno z ludźmi jak i z krajem oraz językiem. Słowacja jest również o wiele dalej, jeśli idzie o politykę patriotyczną czy aktywność młodych ludzi. W Czechach nie było drukowanego magazynu patriotycznego, gdy powstawała Reconquista, dlatego postanowiłem połączyć siły z tym projektem. Relacje między Czechami i Słowakami są obecnie bardzo dobre, ale nie zawsze tak było. Zdołaliśmy w końcu pozbyć się szowinizmu. W Czechach środowiska patriotyczne są zbyt podzielone. Istnieją dwa nurty: radykałowie (którzy mają bardzo małe poparcie i są zamknięci w swojej własnej subkulturze) oraz fałszywa opozycja (którzy nie mają planu ani żadnych osiągnięć w walce przeciw współczesnej korpo-lewicy i jej dewiacjom). Relacje pomiędzy słowacka i czeską Nową Prawicą są również bardzo dobre, także dzięki mnie. Niestety te kręgi są zbyt wąskie.


Delsky Potapec (Nurek Delijski) początkowo był blogiem prowadzonym przez kilka osób piszących swoje teksty do szuflady. Obecnie jest to największa strona internetowa naszej Nowej Prawicy, która skupia się na głębokich analizach współczesnych problemów. Niestety Google bardzo ogranicza wyniki tej strony w wyszukiwaniach, więc nie ma one tak szerokiego kręgu odbiorców, na jaki zasługuje. Na stronie publikujemy zarówno oryginalne artykuły jak i przekłady. Przekłady są głównie z takich stron jak Counter-currents, RightOn, The Imaginative Conservative, American Renaissance, The Occidental Observer, Altright itd. Publikujemy teksty takich autorów jak Aleksander Dugin, Guillaume Faye, Alain de Benoist, Greg Johnson, John Morgan, czy Jarosław Ostrogniew. Zasięg tematyczny obejmuje geopolitykę, imigrację, filozofię, historię, literaturę wysoką, neofolk, black metal, metafizykę, psychologię, recenzje książek, poprawność polityczną czy identytaryzm.

Tak, jestem również zaangażowany w inne inicjatywy. Pisałem dla Sanctuary (największej czeskiej strony poświęconej gotykowi) i dla okultystycznego magazynu Eosphoros. Obecnie piszę głównie dla wspomnianego czeskiego serwisu Delsky Potapec, słowackiej Reconquisty i dla amerykańskiego serwisu Counter-Currents. Organizuję również różne wydarzenia w naszym mieście, takie jak happening artystyczne, wieczory poetyckie, czy wspieram lokalną ligę ochrony zabytków. Organizowałem też spotkania i wycieczki dla patriotów po zabytkach UNESCO w moim mieście – Kromeryżu.

6. Jaka jest kondycja ruchu nacjonalistycznego na Słowacji i w Czechach? Czy Reconquista współpracuje z jakimiś innymi inicjatywami na Słowacji czy w innych krajach? Czy macie jakieś związki z projektem Reconquista Ukraina?

OM: Sytuacja w Czechach nie jest zła; według badań uznanego ośrodka Eurostat 87% czeskiego społeczeństwa odrzuca kolorową imigrację. Jest to najwyższy wynik w całej UE, wyższy nawet niż na Węgrzech, gdzie odrzucenie imigracji stanowi oficjalną politykę. Jak już wspomniałem, czeski ruch nacjonalistyczny jest podzielony na radykałów i fałszywą opozycję. Fałszywa opozycja – SPD – trafnie przejęła głosy zniechęconych oraz głosy konserwatywnej wsi i to by było na tyle; nie mają żadnej wizji tego, dokąd powinny zmierzać Czechy, jak pokonać cenzurę medialną, czy jak zainwestować w ruch patriotyczny. Przewodniczący tej „patriotycznej” partii jest otoczony przez skorumpowanych polityków i lokalnych ojców chrzestnych, a on sam wyprowadza pieniądze z partii.


Na Słowacji konserwatywna prawica, reprezentowana przez takie tradycyjne partie polityczne jak SNS, jest w głębokim kryzysie. Radykalna prawica, uosabiana przez L’SNS, straciła swoją dotychczasową siłę, ponieważ nie była w stanie poruszać nowych tematów, część członków partii oraz jej elektoratu przeszło do partii Republika, a jej kreatywność oraz popularność od tego czasu gwałtownie spadły. Istnieje coraz większe zapotrzebowanie na prawicowy populizm, którego reprezentantem jest partia Republika. Imigracja, ruch LGBTI czy inne tematy są w końcu dyskutowane na odpowiednim poziomie. Jednakże oczywistym jest, że próbują oni zadowolić wszystkich w pogoni za wyborcami, ale my oceniamy to raczej negatywnie. Nie wystarczy mówić czy pisać o mocnych podstawach czy wartościach. Co więcej, popularnym tematem na Słowacji jest „zasada słowiańskiej wzajemności”, interpretowanej w ten sposób, że Rosja, reprezentowana przez Putina, jest jedyną siłą, która jest w stanie nas wyzwolić z jarzma UE – co jest niepoważne. Poza partiami politycznymi istnieją również również małe organizacje non-profit na Słowacji, które są godne uwagi, jak inicjatywa Mea Patria, ale jak dotychczas mają one jedynie marginalna znaczenie.

Partie radykalne są niewybieralne w Czechach – są one zbyt uwikłane w swoją własną subkulturę i nie robią nic dla zwykłych ludzi. Oceniam wydarzenie „Spotkanie patriotyczne w Pricovy” pozytywnie. Wykształceni, inteligentni ludzie, którzy już coś osiągnęli, wzięli w nim udział i mieliśmy okazję wysłuchać ich wykładów na wybrane tematy, a także mieliśmy tam program kulturalny. Fani niepoprawnego black metalu mają w Czechach swój festiwal Hell Fast Attack. Zespoły, które tam występują, pojawiają się również (poza oddzielnymi tajnymi koncertami) jedynie na festiwalu Steelfest w Finlandii (który w tym roku są spore problemy z polityczną poprawnością) oraz na Asgardsrei na Ukrainie.

Reconquista współpracowała wcześniej z czeskim wydawnictwem Guidemedia. Wydawnictwo to głównie publikuje autentyczne teksty źródłowe z Trzeciej Rzeszy. Reconquista współpracuje obecnie z z alternatywnym projektem medialnym Kulturblog (pomagają nam z dystrybucją) i współpracujemy również z różnymi osobami. Nie współpracujemy z projektem Reconquista Ukraina, ale niektórzy z naszych redaktorów brali udział w ich konferencji Intermarium, a ja tłumaczyłem i opublikowałem artykuł Oleny Semenyaki w serwisie Delsky Potapec oraz długi wywiad z nią na stronie słowackiej Reconquisty.

7. Reconquista jest projektem metapolitycznym bezpośrednio związanym z kulturą. Czy możesz coś nam powiedzieć na temat stanu kultury i sztuki na Słowacji i w Czechach? Jaki jest stosunek tych kręgów do waszego projektu? Którzy czescy i słowaccy pisarze czy artyści (zarówno klasyczni jak i współcześni) mogą być najbardziej interesujący dla naszych czytelników.

OM: Gdy mowa o literaturze i kulturze, w Czechach wcale nie jest źle. Od ponad pięciu lat najczęściej wypożyczanym autorem w bibliotekach jest Vlastimil Vondruška, dyplomowany historyk i autor powieści historycznych, jawny nacjonalista i tradycjonalista. Jego ostatnia powieść Kronika zniszczenia Europy stała się bestsellerem. Jest to wielka saga opowiadająca o jednej rodzinie od 1984 do 2050, gdy w Europie toczy się otwarta wojna rasowo-religijna. W tej powieści autor w krytyczny sposób przedstawia Wielką Wymianę, agresywny islam, czy słabość i upadek Zachodu. Uważa, że przyszłość należy do preppersów – budowania zmilitaryzowanych komun zajmujących się rolnictwem. Pisarz ten jest historykiem, autorem serii Epos Przemyślidów, organizuje wycieczki po zamkach i miejscach w południowych Czechach, w których toczy się akcja jego książek, a przedtem pracował w przemyśle tradycyjnego średniowiecznego wytwarzania szkła. Wspaniały człowiek! [Po polsku ukazała się jedna książka tego autora: Śmierć we Wrocławiu.]


Petr Hampl – patriota wspierający ruch identytarystyczny, napisał bestseller – socjologiczną książkę o rozwoju islamu i uległości zachodnich społeczeństw, o upadku homo oeconomicus, dążeniu do zysku, znikaniu wspólnych wartości i subwersji społeczeństwa przez nową lewicę. Jego książka sprzedała się w ponad 18000 egzemplarzy i ukazała się również po angielsku w wydawnictwie Arktos, należy do 50 najlepiej sprzedających się książek w swojej kategorii. Petr Hampl organizuje również humorystyczne wydarzenie patriotyczne w lecie – Dzień Heteroseksualnego Białego Mężczyzny oraz jego licznych kobiet-zwolenników, prawdopodobnie z udziałem przedstawicieli Generatione Identitaire (Hampl występował na ich wydarzeniach) oraz Reconquisty.

Petr Stančík – najciekawszy i najbardziej wyrafinowany językowo współczesny autor jest swego rodzaju czeskim humorystą. Przeczytałem wszystkie jego książki skierowane do dorosłego czytelnika. Petr Stančík – humoryta i patriota – „narodził się” po śmierci jego alter ego, dekadenckiego poety Odilla Stradickiego ze Strdic. Petr Stančík pisze obecnie również bardzo ciekawe wizualnie książki dla dzieci i pracuje nad filmem dla czeskiej telewizji. To właściwie cud, że ktoś taki może odnieść sukces w mainstreamie. [Ksiażki Petra Stančíka ukazały się w języku polskim i pisaliśmy o nich tutaj: https://szturm.com.pl/index.php/miesiecznik/item/1109-jaroslaw-ostrogniew-co-czytac-subiektywny-wybor-literatury-wspolczesnej-czesc-ii]

Václav Cílek – najsławniejszy czeski ekolog i geolog, patriota i przeciwnik islamizacji. Napisał wiele specjalistycznych książek o krajobrazie, magicznych miejscach na wsi, symbolach w ktaedrach, średniowiecznym zielonym człowieku itd. Ze wszystkich wymienionych tutaj postaci jest jednak najbardziej umiarkowany. Wydał też kilka książek o Nowej Prawicy i okultyzmie w wydawnictwie Sol Noctis.

Mamy też sporo książek słowackich autorów oraz przekładów z angielskiego. W rzeczy samej, ukazuje się tak wiele książek, że ludzie nie mają nawet czasu, żeby wszystkie przeczytać i zrecenzować, a zanim ukaże się recenzja jednej książki, wychodzą dwie nowe. I wszystkie te pozycje są w oficjalnej dystrybucji.

Totalitaryzm Alana de Benoist został zrecenzowany przez byłego prezydenta Vaclava Klausa, który jest obecnie głową konserwatywnego Instytutu Vaclava Klausa i wspiera niemiecką AfD. Z kolei obecny prezydent Miloš Zeman wspiera Patriotyczne Spotkanie w Příčovy. Jednak mam wobec nich spory dystans, ponieważ Vaclav Klaus sprzedał majątek narodowy byłym biznesmenom i komunistom w latach 1990-tych w ramach prywatyzacji i jest wyznawcą wolnego rynku. Z kolei Miloš Zeman jest bardzo arogancki i wulgarny, nie potrafi przyznać się nawet do najmniejszego błędu. Ale obydwaj są bardzo eurosceptyczni, co powstrzymało jakiekolwiek wielkie eksperymenty ze strony nowej lewicy.

Nasi patrioci wymyślili również takie terminy jak „Pražská kavárna” czy „Sluníčkář” (w języku niemieckim odpowiednikiem jest termin „Gutmensch”, czasem tłumaczony na czeski jako  Lepšočlověk, czy znany z języka angielskiego SJW [„Gutmensch” – „dobry człowiek” – termin używany na określenie liberałów i lewicowców, którzy uważają się za lepszych od reszty społeczeństwa – J.O.]. Z kolei nasi przeciwnicy nie byli w stanie wymyślić niczego nowego poza zglobalizowanymi terminami takimi jak „faszysta”, „rasista”, czy „ksenofob”.

Do niedawna duża strona internetowa Filipa Vávry „Středoevropan” miała ponad miliom unikatowych wejść na miesiąc, a Filip wrzucał tam 8-13 wiadomości dziennie, tłumacząc głównie tweety, niusy z Breitbart, a czasem też coś z mainstreamu i z różnych odnóg Pokolenia Tożsamości czy Alt Rightu. W naszym kraju Filip zmienił podejście mainstreamu do informacji o gwałtach, przestępczości imigrantów, czy karaniu białych za bycie białymi. Napisał dwie duże książki: jedną o skinheadach, drugą o białych osadnikach w Ameryce (tę pierwszą również zrecenzowałem). Przeprowadziłem dwa wywiady z Filipem: dla serwisu Delsky Potapec i dla magazynu Reconquista. Jego projekt  Středoevropan jest już zamknięty.

Kulturblog – słowacki projekt medialny grupy młodych twórców, tworzących wideoblogi i streamujących poprzez facebook i youtube. Niestety, obie korporacje stwarzają im problemy. Ich wideo krytykujące marsz „dumy” LGBT w Koszycach obejrzało 350 000 widzów (około 1000 oglądało stream na żywo). Tworzą także odcinki specjalne z wybranymi gośćmi, takimi jak wielokrotnie cenzurowany historyk Martin Lacko, wydawca Pavel Kamas, muzyk Reborn, również ja wystąpiłem w jednym – rozmawialiśmy o Nowej Prawicy, mojej twórczości oraz o Reconquiscie. Dobrze znany słowacki dziennikarz i autor książek Ludo Hubo również współpracował z tym projektem.

Reconquista – ukazujący się co miesiąc magazyn tożsamościowy, do którego piszą głównie młodzi autorzy na różne tematy związane z kulturą, muzyką, geopolityką czy religią i zawierający także wywiady z różnymi osobami. Publikuje również tłumaczenia autorów takich jak Tomislav Sunić, Olena Semenyaka itd. Magazyn rozwija kulturę podziemnych zinów zapoczątkowaną w Czechosłowacji w latach 1980-tych. Artykuły są profesjonalnie złożone, a magazyn rozwija szerszy odbiór problemów oraz ich kontekstu.

Delsky potapec – czeski serwis internetowy, w którym ukazały się pierwsze artykuły o Nowej Prawicy. Serwis próbuje nauczyć czytelnika myśleć krytycznie i publikuje różne nurty opinii oraz oryginalnych artykułów. Jest to wyjątkowa strona w czecho-słowackim środowisku internetowym. Publikuje również zapomnianych czy mało znanych autorów, jak: Gottfried Benn, Franco G. Freda (Rozbijanie Systemu), Guillaume Faye (Dlaczego walczymy?).

Wydawnictwo Naštvané matky oraz Centrum Studiów nad Politycznym Islamem – te inicjatywy wydają książki wypowiadające się krytycznie na temat islamu, nowej lewicy, czy etnomasochizmu. Na przykład wspomniany bestseller autorstwa Petra Hampla czy książkę Odhalujeme Putinovi lži (Demaskujemy kłamstwa Putina), która wyśmiewa nową lewicę i SJW. Obydwie te inicjatywy nie są jednak otwarcie nacjonalistyczne.

Pokolenie Tożsamości – organizują wykłady, wydają i rozprowadzają książki, organizuje mały obóz tożsamościowców raz w roku, a ich aktywiści biorą udział w demonstracjach i wydarzeniach kulturalnych za granicą – we Francji, Niemczech i w Austrii.

Oficjalna polityka – generalnie jestem bardzo sceptyczny wobec oficjalnej polityki, ale w Czechach istnieje ruch Trikolora. Partia ta jest dość krytyczna wobec nielegalnej imigracji, islamu, LGBT, upadku wartości itd., ale popiera gospodarkę wolnorynkową, wyprzedaż kraju obcokrajowcom, nawet muzułmanom, sprzedaż wodociągów miejskich. Nie ufam im. Według mnie jest to kontrolowana opozycja, ale są w tej partii zdolni i porządni ludzie.

Najbardziej konserwatywną partią do niedawna była partia komunistyczna (KSČM). Zaproponowała ona patriotyczne prawo chroniące język czeski, a w ramach partii działa Stowarzyszenie Czechosłowackiej Straży Granicznej; byli strażnicy graniczni chcą strzec czeskiej granicy nawet teraz. KSČM popiera nie-interwencjonistyczną politykę zagraniczną, przeciwstawia się amerykańskiemu imperializmowi i promuje model rodziny oparty na związku kobiety i mężczyzny, wsparcie mieszkaniowe dla młodych rodzin oraz nacjonalizację kluczowych gałęzi gospodarki. I partia ta jest solą w oku liberałów od lat 1990-tych. Ale liderzy oraz członkowie tej partii są wystarczająco starzy, nie radzą sobie z nowoczesną technologią, nie mają żadnej perspektywy rządzenia krajem. Niestety w tym roku partia została przejęta przez skrzydło multikulturalistów (zebranych wokół  Kateřiny Konečnej) i jest to jeden z powodów, z których partia nie dostała się do parlamentu,a z obecnym przywództwemiI strategią, najprawdopodobniej nie osiągną sukcesu ponad poziomem lokalnym. Mimo wszystko, redaktorzy Reconquisty zdecydowanie odrzucają komunizm.

Mamy również bardzo małe partie nacjonalistyczne. Wspomnijmy chociaż o aktywnej ND Adama Bartoša oraz DSSS Tomáša Vandasa oraz partiiRepublikáni Miroslava Sládka. Nie ma żadnej partii politycznej na oficjalnej scenie politycznej, którą popierałbym w stu procentach. Jednak zalecam głosowanie na partie antyreżimowe i politycznie niepoprawne, popierające wolność słowa, które odrzucają kapitalizm oraz wolny rynek (na ile to możliwe), które chcą odrzucić masową egzekucję własnych obywateli.

8. Nie wiem, czy zdajesz sobie z tego sprawę, ale w Polsce Czechy są postrzegane przez wielu ludzi jako swego rodzaju „anty-Polska”: niereligijna, liberalna, otwarta i przyjazna obcokrajowcom. Wielu polskich liberałów deklaruje się jako „czechofile”. Z drugiej strony, Polacy wiedzą bardzo niewiele o Słowacji, co jest niezwykle ironiczne, biorąc pod uwagę, że sam język słowacki jest bardziej podobny do polskiego i łatwiej nam go zrozumieć niż czeski. Jakie jest Twoje zdanie o tych polskich zjawiskach?

OM: Tak, w Czechach media i elity są w istocie bardzo liberalne i wymuszają swój liberalizm na innych. Interpretują również w liberalny sposób postacie historyczne takie jak Jan Palach czy wydarzenia takie jak rewolucja roku 1989. Zatem osobie zza granicy może się wydawać, że Republika Czeska jest zbyt liberalna i wielokulturowa. Ale tak nie jest, to jedynie liberałowie są bardziej widoczni przez kontrolowane przez nich media.


Na Słowacji istnieje podobny problem. Słowaccy liberałowie i multikulturaliści odnoszą się do Pierwszej Republiki Czechosłowackiej jako do państwa liberalnego i wielokulturowego. Ale to jest odległe od prawdy. Po dołączeniu Słowacji do UE wielu Słowaków wyjechało w poszukiwaniu pracy na zachód. Mamy zatem sporo kontaktu z Polakami, którzy również wyemigrowali do krajów o wyższym standardzie życia. Na podstawie własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że stoimy wobec tych samych problemów i mamy bardzo podobne poglądy na temat ich rozwiązania. Tym, co nas najbardziej dzieli, są politycy i media.

9. Jakie są według Ciebie najlepsze sposoby wzmocnienia i rozwoju współpracy między nacjonalistami w tych trzech krajach: Słowacji, Czechach i Polsce? W naszym przypadku bariery geograficzne nie są aż takim problemem, ale być może coś innego jest?

OM: Wszyscy musimy się rozwijać, odkryć, w czym naprawdę jesteśmy dobrzy i włożyć w to cały nasz wysiłek. Ktoś jest utalentowanym pisarzem, ktoś rzeźbiarzem, ktoś inny przedsiębiorcą. Musimy stać się lepszymi ludźmi i zebrać zdolnych i wartościowych moralnie ludzi w naszym środowisku. Potrzebujemy najlepszych ludzi, aby zrealizować naszą wizję.


Dobrym pomysłem na współpracę byłyby spotkania osobiste, być może poprzez nasz klub turystyczny. Na przykład aby raz w roku pójść do Polski, a raz w Czechcach. Może jesteście zainteresowani takimi spotkaniami? Kolejną możliwością byłaby organizacja konferencji metapolitycznych czy spotkań patriotycznych, takich jak Spotkanie Patriotyczne w  Příčovy w Czechach. W Polsce jest Marsz Niepodległości – wielu czeskich i słowackich nacjonalistów bierze w nim udział. Odległość geograficzna nie jest problemem, problemem są kontakty i dysfunkcjonalność pojedynczych organizacji.

W przyszłości z pewnością chcielibyśmy opublikować przekłady niektórych waszych artykułów i regularnie donosić o tym, co dzieje się wśród nacjonalistów w Polsce. Mamy nadzieję, że będziemy mogli spotkać się osobiście na jakimś ciekawym wydarzeniu, gdy już zakończą się restrykcje.

10. Co myślisz o przyszłości Europy? Jak wiadomo, mamy stałą debatę pomiędzy optymistami i pesymistami czy obecnie raczej między „white pill” a „black pill”, który toczy się prawdopodobnie od czasów Spenglera. Jakie jest Twoje zdanie w tej kwestii?

OM: Jesteśmy Tytanami nowego świata! Musimy jeszcze ustawić swoją pozycję startową, zanim przeniesiemy walkę na kolejny poziom. Właśnie w tym celu stworzyłem Wyzwanie Reconquisty: najpierw odzyskamy swoje ciało i duszę, a potem odzyskamy naszą ojczyznę. Liberalny kapitalizm nie jest wieczny ani trwały, jest to niezwykle destruktywny system. Jeśli przetrwamy jako grupa etniczna i zwiększymy swoją siłę, mądrość, umiejętności i zdobędziemy praktyczne doświadczenie w biznesie i polityce w tym świecie, w swoim czasie zwyciężymy. Nasi wrogowie muszę w nieunikniony sposób się zdegenerować, podczas gdy my – jeśli podejmiemy wysiłek – musimy się rozwinąć i stać się lepszymi. Wtedy nadejdzie zwycięstwo.


Takie zwycięstwo może polegać na tym, że przejmiemy władzę w państwie i zaczniemy wprowadzać rozwiązania, o których obecny rząd nie odważy się nawet myśleć, takie jak: ochrona granic, prawna ochrona naszej puli genowej, silne wsparcie finansowe inteligentnych rodzin, i w przeciwną stronę – zero wsparcia dla pasożytów, reemigracja kolorowych, likwidacja ponadnarodowych korporacji, zakaz eksportu kapitału oraz wsparcie rodzimych firm czy całych gałęzi przemysłu przez państwo. Ale to zwycięstwo może też oznaczać utworzenie małych państw etnicznych dla białych, takich jak Orania w Afryce Południowej, i wykorzystanie ich do finansowania szerszej polityki wspierającej białych. Jest możliwe, że Europa powróci do etnicznych państw-miast po upadku wielkich miast. Jedyne, czego potrzeba, to mieć wizję i zacząć ją wprowadzać w upadającym środowisku. Nawet jeśli wszystko nie wygląda zbyt obiecująco teraz, nie martwię się o przyszłość i jestem optymistą.

11. Jakieś ostatnie słowa dla czytelników „Szturmu”? Życzymy wam wszystkiego najlepszego w przyszłym aktywizmie i mamy nadzieję, że będziemy mieć okazję, żeby współpracować.

OM: Będę szczęśliwy, jeśli przyłączycie się do Wyzwania Reconquisty. Zobaczycie, że już po roku podążania za tym wyzwaniem staniecie innymi, lepszymi i bardziej zdolnymi ludźmi.


Pytania i przekład: Jarosław Ostrogniew

 

 

 

Ahoj! Pozdrowienia z Polski! First of all, thank you for agreeing to answer our questions.

1. I would like to start by asking you about the project Reconquista. Is the official name “Reconquista” or “Reconquista Slovakia”? You are a metapolitical project aimed at creating a new culture for a new Europe and exponents of the Third Way. Could you elaborate on this point? If that is your main goal, with which means do you wish to achieve it?

OM: The official name of the project is Reconquista. We know that there are projects with the same name in Europe, but we have nothing to do with them. For example, there is a group called Reconquista in Ukraine around the activist Olena Semenyaka. You've described us quite accurately. We came into being primarily because the solutions offered by the Old Right proved to be ineffective and unworkable. It was simply time to move on and look for new ways. We write about what the mainstream is silent or deliberately lies about. We also bring interviews that could not be published in any other magazine and on such topics. For example, I interviewed patriotic writer Petr Stančík, winner of the highest Czech literary prize Magnesia Litera and dr. Zuzana Adamson patriotic publisher and translator of Camp of the Saints by Jean Raspail. And even the founder of Slovak punk Peter Schreder Koňýk (a very helpful and cheerful person). We do not avoid top politicians like - Milan Uhrík, or underground artists or craftsmen, for whom the identity factor is essential.


We want to achieve our goal through metapolitics. The patriotic scene in Slovakia has been educated only individually since the 1990s, there hasn't been a regularly published "our" magazine. In Slovakia, Reconquista is the pioneer of the New Right, no one has written about it here before. Practically, we want to achieve our goal by publishing a magazine, cultivating the patriotic scene, influencing patriotic politicians, appearing in the media - e.g. Kulturblog and through professors who write for our magazine. We will soon introduce new initiatives that go beyond our current activities.

2. Reconquista’s main activity is the publishing of the high quality magazine of the same name. What is your main thematic scope as a periodical? What kind of audience do you wish to reach? What are your other activities? Do you also organize real life events?

OM: We write about a lot of topics, our magazine is very heterodox in this respect. We are religiously tolerant, with Christians, pagans and atheists on the editorial board. We are united by our love for Czech and Slovak identity. Frequent topics of the magazine are history, current literature, current events, interviews with personalities, translations from the New Right. As I have already mentioned, we mainly want to reach out to the already convinced patriotic audience, to cultivate them and show them other perspectives. Yes, we organize patriotic trips under the banner of our own Argonaut tourist club, the trips are regular. Thanks to them we get to know the natural beauty of our homelands and historical monuments. In addition, our fans can meet us in person.


3. Which interviews or essays would you consider the most important in the “Reconquista” magazine so far?

OM: I guess every author would have it different. But personally, I am very happy for the extensive interview with Geroge Burdi, the special music edition of Reconquista – Burdi, Bronson, Reborn, Palec, singer Bruno from old Czech RAC band Excalibur etc. And a special issue of Intermarium - here we explore this geopolitical phenomenon from different sides. But we could find much more. For example, an issue dedicated to Guillaume Faye, H. P. Lovecraft, an interview with Ivan Šebesta from the Sol Noctis publishing house, and my 5-part series on contemporary Czech and Slovak patriotic poetry - Poetry of the Soil and the Underground. In the online space, the two-part interview with politician Milan Uhrík had the greatest response, while in the printed magazine people were particularly interested in the interviews with well-known musicians and athletes.

4. What are the main plans of Reconquista in the future? Do you plan to publish also books? What do you wish to achieve next?

OM: We want to continue to run the tourist club, design new Reconquista t-shirts and hoodies, continue publishing the magazine and bring it to a professional level. Personally, I'm a translator of books, so logically I would like to publish them, but they won't be published under Reconquista. My translations will be published under an already established publishing house. Reconquista has no plans to publish books.


5. Now I would like to ask you a little about about yourself. If I understand correctly, you are Czech, but you are involved in the Slovakian project. Can you tell us a little about general relationship between the Czech and the Slovakian nation and about the relationship between the nationalist circles in these two nations? I know you are also involved in the Czech on-line magazine Delsky Potapec. Can you tell us more about this initiative? Are you also involved in any other initiatives?

OM: My family originally came from Slovakia, specifically from Orava, but they were poor and moved to Ostrava to work. I myself have a good relationship with Slovakia, both with the people, the landscape and the language. Slovakia is also much further away in terms of patriotic politics and the activity of young people. In the Czech Republic, there was no printed patriotic magazine at the time of the creation of Reconquista, so I decided to join my forces with Reconquista. Relations between Czechs and Slovaks are very good now, but it was not always so. We've finally managed to get rid of chauvinism. In the Czech Republic, nationalist circles are too fragmented. There are two currents, the radicals (they have very little support and are locked into their own subculture) and the fake opposition (they have no effort or practical results in the fight against the new corporate left and its deviations). The relations between the Slovak and Czech New Right are also above standard thanks to my person, unfortunately these circles are too small.

Delsky potapec (The Delian diver) originally started as a blog of a few people writing their texts in a drawer. It is now the largest site on the New Right and the site with the deepest analysis of contemporary issues, unfortunately Google has put the site at a disadvantage in searches and so it does not have the readership it deserves. The site publishes its own texts and translations. Translations mainly from Counter-currents, RightOn, The Imaginative Conservative, American Renessance, The Occidental Observer, Altright, etc. We publish authors such as Alexander Dugin, Guillaume Faye, Alain de Benoist, Greg Johnson, John Morgan, Jaroslaw Ostrogniew. Topics - geopolitics, immigration, philosophy, history, high literature, neofolk, black metal, metaphysics, psychology, book reviews, political correctness, identitarianism.

Yes, I'm in other initiatives too. I have written for the biggest Czech gothic website Sanctuary and the occult magazine Eosphoros. Today I still manage to write for Czech Delsky Potapec, Slovak Reconquista and American website Counter-Currents. Personally, I also organize various events in our town, such as art happenings, poetry evenings and support the local historical home defense. I have also organized meetings and an architectural and historical tour of my UNESCO town Kromeriz for patriots.

6. What is the condition of the nationalist scene in Slovakia and in Czech Republic? Does Reconquista cooperate with any other initiatives in Slovakia and in other countries? What is your relationship with the Reconquista Ukraine project?

OM: The situation in the Czech Republic is not bad; according to the respected institution Eurostat, 87% of the population in the Czech Republic rejects non-white immigration. This is the highest number in the EU, even higher than in Hungary, which has rejection of immigration as its official policy. As I have already mentioned, the Czech nationalist scene is divided into radicals and fake opposition. The fake opposition - the SPD has correctly captured the voices of the disaffected and the voices of the conservative countryside and that is enough for it, it has no vision of where the Czech Republic is heading, how to overcome media censorship, how to invest in a patriotic scene. The chairman of this "patriotic" party is surrounded by corrupters and local godfathers and he himself is taking money out of the party.


In Slovakia, the conservative right, represented by traditional parties like SNS, is in deep crisis. The radical right, personified by the ĽSNS, has lost its former strength because they were unable to bring new themes, part of the membership base, together with the electorate, has switched to the Republika party, and its creativity and electability have thus declined rapidly. There is an increased demand for right-wing populism, represented by the Republic Party. Immigration, the LGBTI agenda and other issues are finally being discussed at an adequate level. However, it is obvious that they are trying to please everyone in an attempt to win voters, but we assess this rather negatively. It is not enough to talk and write about solid foundations and values. Moreover, a common theme in Slovakia is 'Slavic reciprocity', interpreted in such a way that Russia, represented by Putin, is the only one that can save us from the yoke of the EU. Which is silly. Apart from political parties, there are several smaller non-profits in Slovakia that are worthy of attention, such as Mea Patria, but so far they are only of marginal importance.

Radical parties are unelectable in the Czech Republic, they are too wrapped up in their own subculture and do nothing for ordinary people. I evaluate the event “Patriotic Meeting in Příčovy” as positive. Educated, intelligent people who have already achieved something come here, there is an opportunity to listen to their lectures on moderated topics and enjoy a cultural programme. For fans of incorrect black metal in the Czech Republic there is Hell Fast Attack. The bands that perform here can be seen, apart from separate secret concerts, only in Finland at Steel Fest (SF has problems with political correctness this year) and in Ukraine at Asgardsrei event.

Reconquista previously collaborated with the Czech publishing house Guidemedia. This publishing house focused on publishing authentic sources on the Third Reich. Reconquista is currently working with the alternative media project Kulturblog (they help us with distribution) and we also work with various individuals. We don't collaborate with Ukrainian Reconquista, but some of our editors have participated in the Ukrainian metapolitical conference Intermarium, and I translated and published an article by Olena Semenyak on the Delsky potapec and a very extensive interview with her on the Reconquista website.

7. Reconquista is a metapolitical project connected directly with culture. Can you tell us something about the state of culture and arts in both Slovakia and Czech Republic? What is the attitude of these circles towards your project? Which Slovakian and Czech writers and artists (both classic and contemporary) do you think would be the most interesting for our readers?

OM: As far as literature and culture are concerned, things are not bad in the Czech Republic at all. For more than 5 years, the most borrowed author in libraries has been Vlastimil Vondruška, a graduate historian and author of historical novels, an outspoken nationalist and traditionalist. His latest novel, The Chronicle of the Destruction of Europe, has become a bestseller. It is the grand saga of one family from 1984, to 2050, when an openly racial-religious war is waged in Europe. In the novel, he is quite critical of the Great Exchange, militant Islam, and Western weakness and wretchedness. He sees the future in prepperism, the building of militant communities linked to agriculture. A historian himself and author of the book series Premyslid Epic, the author tours castles and the settings of his novels in South Bohemia, and was formerly in the medieval glass business. A great man!


Petr Hampl, a patriot and supporter of Generation Identity, has written a best-selling sociological book on the rise of Islam and the subjugation of Western societies. About the degeneration of homo economicus, the pursuit of profit, the disappearance of common values and the subversion of society by the new left. His book has sold 18 000 copies and has also been published in English by Arktos and is one of the 50 best-selling books in its category. Peter Hampl is also organizing a humorous patriotic gathering in the summer - the Day of the Heterosexual White Male and his many female supporters, probably with the participation of Generation Identity (Hampl has given talks for them) and Reconquista.

Petr Stančík - the most interesting and linguistically sophisticated contemporary author is a Czech humorist in his own right. I have read all his books for adults. Petr Stančík - humorist and patriot was created by the death of his alter ego, the decadent poet Odillo Stradický ze Strdic. Petr Stančík is also currently writing very graphically interesting children's books and filming an evening movie for Czech television. It's almost a miracle that someone like that can succeed in the mainstream.

Václav Cílek - the most famous Czech ecologist and geologist, patriot and opponent of islamization. He wrote a number of specialist books on landscapes, magical places in the countryside, symbols in cathedrals, the medieval green man, etc. Of the gentlemen mentioned, however, he is the most moderate. He also has a number of books on the New Right and the occult published by Sol Noctis. Books by Slovak authors as well as translations from English. In fact, there are so many books coming out here that people don't even have time to read and review them, by the time a review of 1 book comes out, 2 more have already come out. And all these books are in official distribution.

Alan de Benoist's “Totalitarianism” was critically reviewed by former President Václav Klaus, who now heads the conservative Václav Klaus Institute and supports the German AfD. The current president, Miloš Zeman, in turn supports the Patriotic Meeting in Příčovy. However, I have reservations about both of them, as Václav Klaus sold off Czech national property to the ex-businessmen and former communists in the 1990s as part of privatisation and is a believer in free-market economics. And Miloš Zeman is very arrogant, vulgar and cannot admit a gracious mistake. But both are very Eurosceptic, which has prevented any large-scale experiments from the New Left.

Patriots also invented new words like: “Pražská kavárna” and “Sluníčkář” - in German the same thing is called Guuttmensche, sometimes translated in Czech as Lepšočlověk. In English there is again the term SJW. By contrast, the opponents have not been able to come up with anything of their own so they only use the globalized fascist, racist, xenophobe.

Until recently, Filip Vávra's large website, Středoevropan, had a readership of 1,000,000 individual readers a month, and at one time Filip posted 8 to 13 messages a day, translating mainly posts from twitter, news from Breibartnews, and occasionally something from the mainstream and from the global branches of Generation Identity and Alt-rigt. In our country, Filip changed the mainstream's approach to information about rape, immigrant crime, and white punishment. He has published 2 major books. One on skinheads issue and one on white settlement of America. The one on skinheads I also critically reviewed. I did two interviews with Filip about his life path and his media work, one for Delsky potapec and one for Reconquista. The project is now closed.

Kulturblog - Slovak media project of a group of young people, filming videoblogs and streaming them online via facebook and youtube. But both corporations are giving them problems. Their video criticizing Košice LGBT pride has been watched by 350,000 people. Around 1,000 people watched the online stream. They also broadcast special episodes with special guests, such as censored historian Martin Lacko, publisher Pavel Kamas, musician Reborn, and I have also discussed New Right, my writing and Reconquista. The well-known Slovak journalist Lubo Hudo and author of books also collaborated with them on the broadcasts.

Reconquista - a monthly, identitarian magazine, mostly written by young authors on various cultural, musical, geopolitical and religious topics and featuring interviews with various personalities. It also publishes more specialized translations by Tomislav Sunic, Olena Semenyaka etc. The magazine develops zine underground culture as it emerged in Czechoslovakia in the 1980s. The articles are embellished, the magazine develops a broader perception of the problem and its context.

Delsky potapec - a Czech site where the first articles about the new right have been published. The site tries to make readers think critically and publishes various currents of opinion and novel texts. It is a unique website in the Czechoslovak internet environment. It also publishes forgotten and little-known authors. Gotfried Benn, Franco G Freda (Unraveling the System), Guillam Faye (Why We Fight).

Publishing house Naštvané matky and the Center for the Study of Political Islam. These initiatives publish critical books on Islam, the New Left, and ethnomasochism. For example, the best seller from Petr Hampl and the book Odhalujeme Putinovi lži (Exposing Putin's Lies), it satirizes the New Left and the SJW. But both initiatives are not openly nationalist.

Generation Identity - organizes lectures, publishes and distributes books, organizes a small identity camp once a year, and its activists participate in demonstrations and cultural events abroad in France, Germany, and Austria.

Official Policy: I am generally very skeptical about official politics, but there is the Trikolora movement in the Czech Republic. This party is quite critical of illegal immigration, Islam, LGBT, the decline of values, etc., but advocates a free market economy, selling off the country to foreigners, even Muslims, selling off municipal water. I don't trust them. In my opinion this is a controlled opposition, but there are capable and decent people in the party.

The most conservative party here was until recently the Communist Party. It has proposed a patriotic law on the Czech language, and the Czechoslovak Border Guards Club operates within the party; former border guards would be very willing to guard the Czech border even today. The KSČM advocates a non-interventionist foreign policy, opposes US imperialism and promotes only the family concept of man and woman, housing support for young families and nationalization of key industries. And it has been a thorn in the side of liberals since the 1990s. But the party's leadership and membership are old enough, they can't handle modern technology, they have no perspective on running a country. This year, unfortunately, the party was taken over by the multicultural wing around Kateřina Konečná, and that's one of the reasons why the party didn't make it into parliament, and with the current leadership and strategy, they probably won't get anywhere except at the local level. In Reconquista, however, the editors reject communism.

And then there are the very small nationalist parties. Let's name at least the active ND of Adam Bartoš and DSSS Tomáš Vandas and Republikáni Miroslava Sládka. There is no political party in official politics that I would support 100%. However, I recommend electing anti-regime parties and politically incorrect parties behind freedom of speech, which reject capitalism and the free market economy as much as possible and want to abolish large-scale executions of citizens.

8. I don’t know if you are aware of this, but in Poland Czech Republic is viewed by many people as a kind of “anti-Poland”: non-religious, liberal, open-minded, and more friendly to foreigners. Many Polish liberals declare themselves as “Czechophiles”. On the other hand, Poles know very little about Slovakia, which is very ironic, given that Slovakian is much more similar to Polish and comprehensible for us than Czech. What is your opinion on these Polish phenomena?

OM: Yes, in the Czech Republic the media and the elites are indeed very liberal and impose liberalism on others. They also interpret historical figures like Jan Palach and the 1989 revolution in a liberal way. But this interpretation is false.


Therefore, it may appear to a foreign observer that the Czech Republic is too liberal and multicultural. But it is not, it is only the liberals who are more visible through their controlled media.

In Slovakia, there is a similar problem, Slovak liberals and multiculturalists refer to the First Republic of Czechoslovakia as a liberal and multicultural state. But nothing is so far from the truth. After Slovakia joined the EU, many Slovaks set out to seek their fortune in the West. We therefore have a lot of experience with Poles who live in any country with a higher standard of living. From experience, I have to say that we share the same problems and also very similar views on how to solve them. What divides us the most are politicians and the media.

9. What do you think would be the best ways to strengthen and develop cooperation between nationalists in these three countries: Slovakia, Czech Republic, and Poland? In our case geographical barrier is not such a problem, but maybe some other elements are?

OM: We all have to improve and find what we are really good at and put all our energy into that. Someone is a talented writer, another a carver, another an entrepreneur. We have to become better people ourselves and bring together capable and moral people in our environment. We need the best people for our vision.


A good idea for cooperation would be personal meetings, perhaps through our tourist club. For example, once a year to go to Poland and at least once to the Czech Republic. Would you be interested in such meetings? Another possibility would be to organize metapolitical conferences or patriotic meetings, such as the Patriotic Meeting in Příčovy in the Czech Republic. In Poland, there is the Marsz Niepodległości - a lot of Czech and Slovak nationalists go there. The geographical barrier is not the problem, the problem is the contacts and dysfunctionality of individual organisations.

In the future we would certainly like to publish translations of some of your articles and regularly report on what is happening among nationalists in Poland. We hope that we will be able to meet in person at an interesting event after the end of the measures.

10. What is your opinion on the future of Europe? You know, there is the constant debate between optimists and pessimists, or now rather “white pill vs black pill”, which goes back probably to Spengler. What is your position on this issue?

OM: We are the Titans of the new world! We have yet to establish our starting position before we take the fight to the next level. To that end, I have written the Great Reconquista Challenge, first we take back our body and soul, and then we take back our Fatherland... Liberal capitalism is not eternal or permanent, it is a very destructive system, if we survive as an ethnicity and increase our strength, wisdom, skills and gain practical experience in business and politics in this world, we will prevail in time. Our enemies must inevitably degenerate, while we, if we make the effort, must grow and become better. Then victory will come.


Such a victory could be that we take power in the state and start taking measures that the current government would not dare to even think of, i.e. border protection, a law on the protection of the gene pool, large financial support for intelligent families, on the contrary zero support for parasites, reemigration of non-whites, liquidation of multinational corporations, banning the export of capital abroad and support of own companies and whole industries by the state. But such a victory can also be the establishment of small white ethnostates along the lines of South Africa's Orania and using them to sponsor larger pro-white policies. It is possible that Europe will revert back to ethnic city-states after the demise of the big cities. All it takes is having a vision and implementing it in an environment of decay. Even if things do not look promising now, I am not worried about the future and I am optimistic.

11. Any last words for the readers of “Szturm”? We wish you the best in your future activities and we hope we get the chance to cooperate often.

OM: I would be very happy if you would join my Great Reconquista Challenge. You will see that after just one year of following this challenge you will be a different, better and more capable person.


Questions by Jarosław Ostrogniew