Pismo „Resist” - recenzja
Pismo „Resist” – w obronie robotników!
„Comrades” – tymi słowami zostajemy przywitani przy otwarciu pisma „Resist” – gdzie towarzyszy temu również symbol „strasseryzmu”: miecz i młot. Jest to pismo europejskich rewolucjonistów. Trzymając w ręku pismo „Resist” widzimy ładną oprawę, a na okładce najnowszego numeru widnieje człowiek w kominiarce; w tle odbywa się strajk robotników. Śmiało można nazwać pismo obrońcą robotników, czyli tych, dla których przeważnie jedynym wyjściem są strajki uliczne. Pismo jest w języku angielskim, w pakiecie dostajemy także parę artykułów po francusku. Mało jest tam dyskusji ideologicznych, rozmawiania o wyborach itp. Są uderzenia w bezduszny kapitalizm i pokazywanie się zmagań ludzi, chcących radykalnych zmian – i na tym skupiają się publicyści „Resist”. W głównej mierze wzięto pod lupę manifestacje w Brukseli, która odbyła się w październiku 2014 roku, kiedy to na ulice wyszło ponad 120 tysięcy ludzi. Poświęcono temu oprócz głównego opisu trzy komentarze. Jeden z nich kończy się słowami „Support the street fighting man!” – jest to bardzo ważne zdanie ze względu na to, że u nas bardzo często krytykuje się ludzi walczących, protestujących na ulicy, dając przy tym głupie stwierdzenia typu „mają więcej od nas, a i tak strajkują” – zamiast tego uliczne wystąpienia powinniśmy po prostu wspierać.
Regnabit – na pograniczu katolicyzmu i ezoteryzmu
Kult Najświętszego Serca Jezusowego, oparty na objawieniach św. Małgorzaty Marii Alacoque, jest dość powszechnie znany w świecie. Mniej znane są losy pewnego środowiska, które poczyniło spore kroki w propagowaniu tegoż kultu. Mowa tu o czasopiśmie „Regnabit”, wydawanym w latach 1921-1929.
Magazyn ten kojarzony jest współcześnie – przynajmniej w kręgach co bardziej „poszukującej” prawicy – z postacią Rene Guenona (1886-1951), który rzeczywiście z pismem tym przez kilka lat współpracował. Guenon, jak wiadomo, nie był katolikiem, jakkolwiek w pewnych okresach swego życia był chyba za takiego uważany. Wziął m.in. ślub kościelny, publikował w pismach prawicy katolickiej („La France anti-maçonnique”), przychylnie wyrażał się o chrystianizmie. W istocie jednak, w czasach swej aktywności na łamach „Regnabit”, myśliciel ów był już inicjowany w ezoteryzm islamski (sufizm), a także w tradycję Wedanty.
„Nowości oraz ważne wydarzenia na polskiej scenie tożsamościowej”
Z nowości płytowych największą popularnością cieszy się najnowsza płyta zespołu Obłęd – ,,13 Nowych Ciosów”. Płyta brzmieniowo nawiązuje do swoich dwóch poprzedniczek czyli ,,Bo tu jest Polska” z 2013 roku oraz ,,100% Obłęd”. Jednak pozytywnie zaskakuje fakt iż, najnowsza płyta jest wzbogacona o niebanalne solówki oraz jak zwykle bardzo bezpośredni przekaz.
Muzyka tożsamościowa w Polsce – nowości z lat 2013 – 2014, festiwale muzyczne oraz kontrowersje
Obłęd – zespół RAC z elementami hatecore, którego głównym frontmanem jest Czerwony, były basista zespołu Konkwista 88. Wydał albumy: Powrót na front (2011), 100% Obłęd (2012) oraz ostatni – Bo tu jest Polska! (2013). Na albumie znajduje się 11 utworów nawiązujących tematycznie do trudów swojego życia oraz słuszności wyboru drogi nacjonalisty (Droga bez Odwrotu, Tacy jak My, Tatuaże, Hipokryzja, Konfident), historii (Biała Śmierć – czyli pseudonim fińskiego snajpera, Simo Hayhy, który w czasie II wojny światowej zabił z karabinu około 500 sowieckich żołnierzy, Katyń), solidarności z prześladowanymi Afrykanerami w Republice Południowej Afryki (Kraina Zła), sprzeciwu wobec dewiacji seksualnych (Zboczeniec) oraz utwór Bo tu jest Polska! będący nieoficjalnym hymnem Marszu Niepodległości w 2013 roku. Gammadion – projekt muzyczny powstały w Lublinie około 2001 roku i muzycznie łączący elementy RAC z melodyjnym heavy metalem. Wydał albumy: Zemsta Ofiar (2003), Wróg u Bram (2011) oraz Niepokorna Krew (2013). Tematycznie porusza mnogość zagadnień antysystemowych, nacjonalistycznych oraz historycznych. Album Niepokorna Krew natomiast zawiera 10 utworów obracających się wokół tematu walki narodu polskiego przeciwko komunizmowi (Żołnierze Wyklęci, Nadwiślańskie Lwy, Ogień, Brygada Śmierci) i hitleryzmowi (Pieśń Nieugiętych, Hymn Polski Walczącej) oraz tragicznych relacji polsko – ukraińskich (Przerwana Więź).