Cierpienie Młodego Wernera
Dla Bojowca
Bojowniku! Młody byłeś!
Gdy z Rosyjskim zaborcą się biłeś!
Nie robiłbyś tego, gdyby nie nieścisłość jedna:
Ojczyzna rozebrana — to dopiero rzecz wredna!
Von Płotto, na śmierć skazany…
Pułkownik potępiony! Skarany!
Spytasz się ty pewnie za co?
Ja ci odpowiem: za niewolę! Za to! Za to!
O drugiej na skrzyżowaniu,
Czekacie na cel, który ma w zwyczaju
Wracać tędy o tej porze.
Nie możecie zawieść… O mój Boże!
Nagle huk, nagle błysk!
Nagle ryk, nagle świst!
Szesnastego nastał próby czas!
Szesnastego nastał walki czas!
Von Płotto nie rozumie co się stało,
Jęcząc leży na ziemi z nogą rozerwaną.
W szoku umiera. Cóż za cios!
Polak zgotował dla zaborcy los!